Toyota Hilux: 1968 - 20..

 

hilux wersje 

 

Trwały, niezawodny, niezniszczalny

Pamiętacie ten odcinek TopGear? Ten, w którym Clarkson pastwi się nad takim małym czerwonym pick-upem? Zjeżdża nim po schodach, wali w drzewo, podtapia go w morzu, zrzuca z wysokości kilku metrów, taranuje nim drewnianą szopę, zrzuca na niego starą przyczepę kempingową, obija młotem do burzenia budynków a na końcu… podpala.

 

 

I za każdym razem po przekręceniu kluczyka silnik auta udaje się uruchomić! Premiera tego epizodu kultowego programu telewizyjnego miała miejsce już kilkanaście lat temu ale te sceny fani motoryzacji jeszcze długo będą pamiętać. Tak samo jak zapewne to, że ich bohaterem był właśnie Hilux. Toyota Hilux. O niezawodności i trwałości Toyoty Hilux można już mówić, że są legendarne. Ten model samochodu, jak mało który, w pełni zasłużył sobie na taki tytuł. Warto więc może przypomnieć raczej nieznaną historię tego znanego samochodu. Tym bardziej, że już niedługo będzie ona liczyła okrągłe 50 lat.

 

Nieznana historia - znanego samochodu. 

Małe półciężarówki, których potrzebowali farmerzy czy drobni przedsiębiorcy pojawiły sie w ofercie Toyoty bardzo wcześnie. Pierwszą propozycją takiego auta był model Toyopet SB bazujący na sedanie SA, zaprezentowany w roku 1947. Auto wyposażone było w dwie sztywne osie, ramę skrzynkową i jednolitrowy silnik benzynowy o mocy 27 KM napędzający tylną oś. Jednak na powstanie samochodu, który otrzymał imię Hilux trzeba było poczekać jeszcze ponad dwie dekady. Wówczas to Toyota przejęła firmę HINO, jednego z najbardziej zasłużonych w owym czasie japońskich producentów samochodów. W jej ofercie znajdowała się bardzo popularna i chętnie kupowana półciężarówka o nazwie Briska.

 

HINO Briska

 

Był to pierwszy w Japonii pick-up z trzyosobową kabiną. Wytwarzane od 1961 roku auto napędzał silnik Renault o pojemności 1,3 litra. Na jego bazie oraz produkowanej przez Toyotę mniejszej wersji pick-upa STOUT LIGHT w 1967 roku postanowiono stworzyć nowe auto ze skrzynią ładunkową. 

 

Toyota STOUT LIGHT

 

Toyota Global -> link

 

GALERIA ZDJĘĆ 

 

 

 


 HILUX  I GEN 1968 - 1972

 

RN10 

 

Owocem tych prac była zaprezentowana w 1968 roku nowa półciężarówka, która otrzymała rynkową nazwę Hilux. Skrót utworzony od angielskiego określenia highly-luxurious, niosący znaczenie „wysoce luksusowy”, był wówczas, powiedzmy to sobie otwarcie, bardzo umowny i odnosił się raczej jako porównanie do protoplastów tego auta. Model ten wszedł do produkcji w marcu 1968 roku i na początku dostępny był tylko z krótkim rozstawem osi oraz silnikiem o pojemności 1,5 l. Przyglądając się autu nie trudno zauważyć, że wygląd zewnętrzny, z przodem zaopatrzonym w podwójne reflektory i ozdobionym poziomym chromowanym pasem, bardzo nawiązuje do pick-upów Chevroleta z początku lat sześćdziesiątych.

 

 

Ten mały tylnonapędowy samochód z pojedynczą kabiną posadowiono na ramie i zaopatrzono w sztywny tylny most na resorach piórowych oraz w niezależne zawieszenie przednie.

 

Hilux 1

 

Toyota Global -> link

GALERIA ZDJĘĆ 

 

 

 HILUX  II GEN 1972 - 1978

 

RN20 

 

W maju 1972 roku Toyota przedstawiła odświeżoną i unowocześnioną wersję Hiluxa. Bazując na konstrukcji poprzednika zaproponowano dwie wersje o różnych długościach, przy jednoczesnym utrzymaniu ładowności na tym samym poziomie co w RN10. Nieznacznemu powiększeniu uległo wnętrze.

 

 

Stylistycznie linia nadwozia nowego Hiluxa nawiązywała do innych modeli Toyoty z tego okresu. Nowości jakie wówczas zaproponowano nakierowane były raczej na klientów z Ameryki Północnej, dla których wprowadzono niedostępną tam wcześniej wersję z dłuższym rozstawem osi oraz wariant Highway wyposażony w dwulitrowy motor 18R o mocy 105 KM oraz 3-stopniowy automat pozwalający na sprawniejsze poruszanie się po autostradach (dostępny na całym rynku).

Nowością konstrukcyjną był wymagany nowymi amerykańskimi przepisami wspomagany układ hamulcowy oraz możliwość zamówienia auta z pojedynczymi fotelami zamiast 3-osobowej kanapy.

Stosunkowo szybko, bo już w 1975 roku, producent przeprowadził modernizację modelu RN20. Auto powiększono i wzbogacono jego wyposażenie. W Ameryce Północnej w nowej wersji wprowadzono też znacznie większy silnik o symbolu 20R (2,2 l) i ekskluzywny pakiet wykończenia SR5 (Sport Rally 5-Speed). Jako opcję zaproponowano też pięciostopniową manualną skrzynię biegów.

Począwszy od 1973 roku, czyli wkrótce po wprowadzeniu modelu RN20, z rynku amerykańskiego znika nazwa Hilux, która być może śmieszyła Amerykanów przyzwyczajonych do prawdziwego luksusu. Zamiast niej pojawiło się określenie Truck, czyli – po prostu – ciężarówka,

 

Hilux 2

 

Toyota Global -> link 

GALERIA ZDJĘĆ 

 

 

 HILUX  III GEN 1978 - 1983



 

N30/40 

 

Po sześciu latach Toyota postanowiła zmienić strategię marketingową dotyczącą sprzedaży swojego pick-upa. Na okładce broszury reklamującej auto w USA pojawiło się hasło „Born in Japan. Raised in the U.S.” (Urodzony w Japonii. Wychowany w USA), co być może miało podkreślić nie tylko jego dojrzałość lecz również uniwersalność i dopasowanie do potrzeb amerykańskiego nabywcy. Od teraz ten model Toyoty miał służyć nie tylko do transportu ale również do rekreacji. W Ameryce skorygowano także sposób, w jaki mówiono o tym aucie. Sugerujący użytkowe wykorzystanie samochodu wyraz „truck” zastąpił bardziej uniwersalny „pick-up”, chociaż dla Amerykanów model ten i tak najbardziej znany był jako SR5, od najbogatszej wersji wyposażeniowej.

 

 

Specyfikacja techniczna, wyposażenie oraz komfort jazdy nowego modelu pozostały na poziomie porównywalnym do poprzednika. Ważną modyfikacją było wprowadzenie tarczowego układu hamulcowego. Jednak najważniejszą nowością, już od 1979 roku, była dostępność wersji z napędem na cztery koła. W porozumieniu z japońskim producentem amerykańskie firmy zajmujące się tuningiem pojazdów i modyfikacją nadwozi, takie jak Griffith, Winnebago czy Wolverine, zaoferowały dodatkowo na rodzimym rynku przebudowę pick-upa Toyoty polegającą m.in. na dodaniu drugiego rzędu siedzeń oraz zabudowie skrzyni ładunkowej elementami z włókien, co miało bardziej skutecznie pozycjonować ten model jako samochód rekreacyjny.

W 1983 roku, pod koniec cyklu produkcyjnego modeli N30 i N40, Toyota wprowadziła w USA luksusową odmianę pakietu SR5 o nazwie Mojave, która dostępna była w limitowanej serii 3.500 sztuk pojazdów. Auto doposażono w takie dodatki jak fotele kubełkowe, radio z dwoma głośnikami, chromowane zderzaki, jak również - opcjonalnie - tempomat, wspomaganie kierownicy i klimatyzację. Na życzenie klient mógł zamówić auto pozbawione emblematów Toyota na karoserii.

 

Hilux 3

 

Toyota Global -> link

GALERIA ZDJĘĆ 

 

 

 HILUX  IV GEN 1983 - 1988

 

N50/N60/N70 

 

Gdy w 1983 roku do produkcji wszedł nowy Hilux początkowo oferowano go równolegle z poprzednikiem, który pozycjonowany był jako model podstawowy dostępny tylko z napędem na tylne koła. N50 od razu dostępny był w wersji dwu i czterodrzwiowej oraz jako Xtracab z przedłużoną kabiną. Wnętrze odświeżono nadając desce rozdzielczej bardziej wyrazistą linię. W napędzie pojawiła się opcja wyboru auta z automatycznymi sprzęgiełkami na przedniej osi. Wygląd zewnętrzny nie uległ poważniejszym zmianom. Różnice widać przede wszystkim w kształcie maski, która otrzymując nowe przetłoczenia stała się bardziej płaska, oraz głębiej wciętymi, prostymi lampami kierunkowskazów.

 

 

Wprowadzenie modelu N50 zbiegło się w czasie ze wzrostem zainteresowania klientów pojazdami rekreacyjnymi. W tym segmencie pick-up Toyoty konkurował z takimi modelami jak Ford Bronco czy Nissan Pathfinder. Odpowiedzią Toyoty była prosta modyfikacja skrzyni ładunkowej w krótkiej wersji auta. Usunięto przegrodę z tyłu kabiny, dodano zabudowę ze wzmocnionego włóknem szklanym tworzywa sztucznego, zamontowano kanapę z tyłu i zmiękczono zawieszenie. Tak przebudowany pick-up od maja 1984 był oferowany,w zależności od rynku, jako Hilux Surf lub 4Runner. Zasadniczo było to trzydrzwiowe kombi z możliwościami poruszania się w terenie zbliżonymi do Land Cruisera.

Bardzo ciekawa była gama silników. W ofercie pozostały wolnossące benzynowe silniki serii R oraz diesle serii L, ale N40 to jedyny Hilux/Truck do którego trafił silnik benzynowy z turbodoładowaniem o symbolu 22R-TE i mocy 137 KM. Była to odpowiedź na ofertę Nissana, który zaproponował pick-upa z silnikiem V6. Niedługo potem także Toyota zaczęła montować silniki V6 do modelu Hilux/Truck, był to trzylitrowy motor 3VZ-E o mocy 152 KM.

Produkcji N50 zaprzestano wraz z wprowadzeniem w 1988 roku do salonów Toyoty modelu Hilux piątej generacji, choć na niektóre rynki wersja ta była jeszcze montowana w RPA aż do 1997 roku.

 

Hilux 4

 

Toyota Global -> link

GALERIA ZDJĘĆ 

 

 

 HILUX  V GEN 1988 - 1998

 

N80/N90/N100/N110

 

Wprowadzenie kolejnego nowego modelu pick-upa Toyoty z linii Hilux zbiegło się w końcówce lat osiemdziesiątych ze znacznym umocnieniem japońskiego jena i spadkiem opłacalności eksportu produktów wytworzonych w tym kraju. Zdecydowano więc aby produkcję nowego modelu ulokować w różnych fabrykach na całym świecie, i to nie tylko w zakładach należących do Toyoty. Poza Japonią, Hilux piątej generacji montowany więc był w Argentynie, w Kolumbii, w Filipinach, w USA i w Nowej Zelandii. Już w 1980 roku Toyota zawarła porozumienie z Volkswagenem, na mocy którego Hilux - jako VW Taro - miał być oferowany przez niemiecką firmę na rynku europejskim. Z linii montażowych zakładów Volkswagena w Hanowerze zjeżdżały początkowo tylko auta z pojedynczą kabiną i napędem na tylną oś ale później dołączyły do nich również pojazdy o przedłużonej kabinie i z napędem 4x4. Od produktów firmowanych przez Toyotę na pierwszy rzut oka różniły się tylko oficjalną nazwą, emblematami i numerami VIN wskazującymi na Volkswagena. Jednak tak naprawdę konstrukcyjnie bliżej mu było do 4Runnera (niezależne zawieszenie zamiast sztywnego mostu z przodu). Współpraca ta trwała do marca 1997 roku.

 

B 10 8

 

Hilux piątej generacji dostępny był z aż czterema rozstawami osi: pojedyncza kabina (2.616 mm), podwójna kabina (2.850 mm), Xtracab (3.086 mm) oraz Xtracab V6 (3.096 mm). Ponadto zewnętrznie wyraźnie odróżniono modele z napędem tylko na tylną oś, które poznać można było po innym kształcie atrapy grilla oraz kierunkowskazów w stosunku do modeli z napędem na wszystkie koła.

Wnętrze pojazdu było proste, tapicerka deski rozdzielczej twarda, jednak łatwa do utrzymania w czystości. Tą samą zasadą kierowano się wybierając materiały obiciowe foteli, które może nie były najładniejsze, ale cechowały się odpornością na zniszczenie. Same fotele nie były specjalnie wygodne ale w opinii użytkowników dało się na nich podróżować nawet na dłuższych trasach bez większego zmęczenia.

W dwa lata po premierze Hiluxa piątej generacji, w roku 1990, Toyota wprowadziła kolejną wersję tego modelu. Tym razem był to Hilux bez skrzyni ładunkowej czyli – w zależności od rynku - Hilux Surf bądź 4Runner. Auto oparte było na tej samej konstrukcji co pick-up i do słupka B z przodu wyglądało niemal identycznie. Za słupkiem uzyskało jednak w pełni metalową karoserię a zamiast resorów piórowych na tylnej osi zastosowano sprężyny.

Rok później, wraz z wprowadzeniem nowego emblematu, zmodyfikowano wygląd atrapy chłodnicy. To był ostatni model Hiluxa sprzedawany przez Toyotę na rynku amerykańskim albowiem w 1995 roku w ofercie zastąpił go model Tacoma.

 

Hilux 5

 

Toyota Global -> link
Hilux Michała - link

GALERIA ZDJĘĆ 

 

 

 HILUX VI GEN 1997 - 2005

 

N140/N150/N160/N170

 

Hilux wprowadzony do oferty w 1997 roku na pierwszy rzut oka do złudzenia przypominał swojego poprzednika. Układ świateł, wygląd grilla oraz bryłę nadwozia cechowało niewiele zmian. Z zewnątrz można było go odróżnić przede wszystkim po braku wbudowanych w zderzak kierunkowskazów. Jednak to, co najważniejsze w Hiluxie szóstej już generacji kryło się w środku. Wnętrzu nadano zdecydowanie nowocześniejszy wygląd. Deska rozdzielcza wyglądała o wiele ładniej (daszek nad zegarami nie zachodził już szeroko nad konsolę środkową) i wykonano ją z lepszych jakościowo materiałów. Poza tym lepiej spasowano elementy wnętrza, dzięki czemu wyższy był komfort podróży. Zastosowano też większe i wygodniejsze fotele z dużą przestrzenią dla kierowcy i pasażerów, co szczególnie dawało się odczuć na tylnej kanapie.

 

 

Jednak najistotniejszą chyba zmianą techniczną było zastosowanie w aucie niezależnego zawieszenia ze sprężynami śrubowymi z przodu. Ten sam trend można zauważyć we wprowadzonych mniej więcej w tym samym czasie do produkcji modelach Land Cruiser serii 90 i 100 gdzie również zdecydowano się na podniesienie komfortu prowadzenia.

Podobnie jak w przypadku Hiluxa poprzedniej generacji tak i teraz producent oferował całą gamę opcji rozstawu osi, długości auta i rodzajów kabin. Obok tradycyjnych wersji dwudrzwiowej i czterodrzwiowej dostępna była także przedłużana dwudrzwiowa Xtracab. Dodatkowo do wyboru były dwa rozstawy osi i trzy długości całkowite oraz, w zależności od zastosowanej kabiny, różne długości skrzyń ładunkowych. Na większości rynków dostępny był napęd zarówno na tylną oś jak i na wszystkie cztery koła. Rodzaj napędu zazwyczaj można było wybrać do dowolnego wariantu nadwozia. Bywały jednak kraje, w których Toyota stawiała pewne ograniczenia. Na przykład w Boliwii kabinę Xtracab oferowano tylko z napędem 4x4.

W Europie najczęściej kupowano auta z silnikiem diesla 2L-T o pojemności 2,4 l i mocy od 72 do 90 KM. Do wyboru było oczywiście więcej silników, choć nie w każdym kraju występowały wszystkie jednocześnie. Najmniejszy, dwulitrowy motor benzynowy 1RZ-E o mocy 110 KM, dostępny był tylko w Australii. Kolejne dwie pozycje na liście zajmowały silniki o pojemności 2,4 l. Pierwszy z nich, motor o symbolu 22R-E, miał od 105 KM do 114 KM a drugi, znacznie nowocześniejszy 2RZ-FE, aż 144 KM mocy maksymalnej. Dalej na liście występowała jednostka napędowa 3RZ-FE o pojemności 2,7 l i mocy 152 KM. Największą mocą dysponował silnik V6 5VZ-FE o objętości skokowej 3,4 l, który rozwijał 190 KM. Do dyspozycji był też trzylitrowy diesel 5VZ-FE o mocy 96 KM. Na niektórych rynkach oferowano także Hiluxy wyposażone w nowszego turbodiesla z serii D-4D, który zastąpił występujący krótko na rynku motor 3-litrowy 1KZ-TE.

W 2002 roku Hilux przeszedł kolejną z rzędu modernizację, tym razem obejmującą głównie stylistykę nadwozia. Pojazdy po liftingu bardzo łatwo odróżnić po nowych lampach, kształcie maski oraz po nowym grill. Wraz z zakończeniem produkcji tej generacji Hiluxa w 2005 roku, model wycofano z oferty Toyoty na rodzimym japońskim rynku.

 

Hilux 6

 

Toyota Global -> link

GALERIA ZDJĘĆ 

 

 

 HILUX VII GEN 12005 - 2015

 

AN10/AN20/AN30

 

Kolejne wcielenie Hiluxa zaprezentowane w roku 2005 – przynajmniej z zewnątrz – było zupełnie nowym autem. Samochód z zaokrąglonymi kształtami nabrał masywnego wyglądu, otrzymując przy tym większe reflektory oraz dużą atrapę chłodnicy. Wnętrze zyskało na przestronności jednak nadal do jego wykończenia użyto twardych, łatwo rysujących się plastików i oferowano tylko podstawowe wyposażenie takie jak manualna klimatyzacja, bez opcji komputera pokładowego czy sterowania na kierownicy. Konstrukcyjnie natomiast niewiele się zmieniło. Nadal zawieszenie przednie to konstrukcja niezależna oparta na sprężynach a z tyłu sztywny most na resorach piórowych. Do wyboru zaproponowano kabiny o trzech długościach: dwudrzwiowe, dwudrzwiowe przedłużone oraz czterodrzwiowe. Na rynkach azjatyckich można było zakupić również auto czterodrzwiowe pozbawione słupka B miedzy przednimi i tylnymi drzwiami, tzw. Smart Cab.

 

 


Wzorem starszych modeli ta wersja Hiluxa również dostępna była tylko z napędem na tylne koła lub z ręcznie dołączanym napędem 4x4 z reduktorem. Auta z pojedyncza kabiną i napędem na tylną oś miały obniżone zawieszenie. W Europie nowego pick-upa początkowo oferowano tylko z jednym silnikiem. Był to turbodoładowany diesel D-4D o pojemności 2,5 l (2 kD-FTV). Jedyną opcją była wersja z intercoolerem lub bez. W pierwszej wersji motor miał 102 KM mocy, a w drugiej – z chłodnicą – 122 KM. Później producent zaoferował kolejną jego wersję, tym razem z turbosprężarką o zmiennej geometrii łopatek (144 KM), oraz trzylitrowego diesla 1KD-FTV o mocy 171 KM.

 

 

Benzynowe jednostki napędowe oferowano w modelach sprzedawanych na innych rynkach. Najmniejsza z nich to dwulitrowy silnik 1TR-FE o mocy 136 KM, oferowany na Bliskim Wschodzie, w RPA oraz w Indonezji. Kolejną był 2TR-FE o objętości skokowej 2,7 l osiągający moc 162 KM. Ostatni, i najmocniejszy zarazem, silnik to czterolitrowa jednostka V6 o symbolu 1GR-FE rozwijająca słuszną moc 239 KM. W 2008 roku w Australii sprzedawany był też Hilux przygotowany przez TRD, czyli Toyota Racing Development. Miał on silnik V6, ale ze sprężarką mechaniczną, dzięki której motor rozwijał moc 306 KM.

W zależności od wybranego silnika proponowano 4- i 5-stopniowe automatyczne skrzynie biegów lub 5-stopniową skrzynię manualną. W 2008 roku Hiluxa poddano drobnemu liftingowi zewnętrznemu polegającym na zmianie atrapy grilla. Równocześnie zaoferowano klientom możliwość zamówienia auta w bogatszym, wcześniej niedostępnym wyposażeniu. Model z silnikiem 3,0 l i czterodrzwiową karoserią można było teraz wyposażyć opcjonalnie w 5-stopniowy automat, klimatyzację automatyczną, komputer pokładowy, sterowanie w kierownicy, wygodniejsze przednie fotele oraz system stabilizacji toru jazdy VSC.

Na kolejną modernizację przyszło poczekać trzy lata. W 2011 roku Hilux otrzymał nowe światła i grill oraz bogatsze wyposażenie opcjonalne, które teraz można było zamówić także w egzemplarzach z niższym silnikiem diesla. 

 

Hilux 7

 AUTA OPISANE NA STRONIE

  • Hilux Krzysztofa - link
  • Hilux T1 NAC RALLY TEAM - link
  • Hilux T1 Ronana Chabota - link
  • Hilux Łukasza - link
  • Hilux Wojtka i Wioli z wojtektravel.pl - link
  • Hilux Marcina Gerca z PassionTravel.pl - link
  • Hilux Onu Raiu - link
  • Hilux Romka - link
  • LandHilux Marcina - link
  • Hilux Irko bluephoto.pl - link
  • Hilux Zbyszka - link
  • Hilux Ziro - link

GALERIA ZDJĘĆ 

 

 HILUX VIII GEN 2015 - 20..



 

AN120/AN130

 

Po dziesięciu latach od wprowadzenia poprzednika, koncern Toyoty wykonał kolejny krok w stronę którą podążyły pozostałe auta terenowe producenta. Nowa, ósma generacja Hiluxa juz nie jest tak surowa i spartańska jak jej poprzednik i coraz bardziej ukierunkowuje się na wygodę i komfort podróżowania. Oficjalnie zaprezentowano auto 21 maja 2015 roku jednocześnie w Bangkoku i Sydney, pod nową nazwą Toyota Hilux Revo. Swoją europejska premierę model miał podczas salonu motoryzacyjnego w Genewie w marcu 2016. Co nowego zobaczymy w Revo?

 

 

Wygląd zewnętrzny

Nowa Hilux jest odpowiedzią na tendencję coraz częstszego wykorzystywania pick-upów do rekreacji, dlatego otrzymał nowy, uwspółcześniony design, oferuje też większą wygodę, bogate wyposażenie, nowoczesne technologie i wysoki standard bezpieczeństwa. Połączenie dbałości o wytrzymałość i styl jest doskonale widoczne w przedniej części auta. Pod charakterystyczną maską, zaprojektowano nowa atrapę chłodnicy, przechodzącą w przednie reflektory zaopatrzone w oryginalne i obecnie bardzo modne światła do jazdy dziennej z 12 białymi diodami LED. Reflektory zachodzą na błotniki, co dodatkowo podkreśla szerokość nowego pick-upa. Zaawansowana technologia zastosowana w reflektorach obejmuje silne światła mijania LED, dostępne zwykle w samochodach należących do wyższych klas. Umieszczenie obudowy świateł przeciwmgielnych na krańcach zderzaka podkreśla solidny i stabilny wygląd przodu pick-upa. Dolne krańce i spód zderzaka przechodzą płynnie w nową, mocniejszą i szerszą osłonę dolną. Ich kształt optymalizuje prześwit, z myślą o jeździe terenowej w nawet najbardziej ekstremalnych warunkach. Cenna zmianą oczekiwana przez posiadaczy toyotowego pikapa jest nowy zderzak tylny ze stopniem. Rozwiązanie to proponowane juz przez innych producentów ułatwia sięganie do skrzyni ładunkowej. Auto można też doposażyć w kamerę cofania wbudowaną w układ klamki.
Nowa Toyota Hilux jest do nabycia w pięciu popularnych kolorach podstawowych i trzech nowych odcieniach: pomarańczowym Orange Spice, czerwonym Volcano Red i niebieskim Hydro Blue.

 

 

Wymiary

Nowa Toyota oferuje trzy wersje nadwoziowe: Single Cab, czteromiejscową Extra Cab i pięciomiejscową Double Cab. Karoseria posiada 5335 mm długości, 1855 mm szerokości i 1815 mm wysokości, jest więc o 75 mm dłuższa, 20 mm szersza i 45 mm niższa od swojej poprzedniczki. Zmieniła się też skrzynia ładunkowa której maksymalna szerokość wzrosła z 1544 mm do najlepszej w tej klasie wartości 1645 mm. Tylną burtę wyposażono w mocniejsze zawiasy oraz przekonstruowano w jej konstrukcji wsporniki z blachy stalowej.

Wnętrze

Dostęp do kabiny nowej Toyoty Hilux ułatwia system Smart Entry/Smart Start oraz elektryczny kluczyk. Wnętrze auta jest połączeniem trwałości i funkcjonalności, jakich oczekuje się od każdego pojazdu cechującego się stylem i bogatym wyposażeniem na poziomie SUV-a. Czytelna, uporządkowana deska rozdzielcza łączy elegancję klasy premium z solidnością niezbędną w pracy w terenie. Zastosowano w niej nowe, poprzeczne otwory wentylacyjne typu żeberkowego z obrotową regulacją. Na konsoli centralnej dominuje ekran dotykowy o przekątnej 7’’ zaawansowanego systemu multimedialnego. System jest obsługiwany w łatwy, intuicyjny sposób za pomocą wysokiej jakości przełączników dotykowych i ruchów palców. Z myślą o łatwiejszym korzystaniu z tego rozwiązania przybliżono je do przednich foteli auta. Nowa tablica wskaźników zawiera duże, czytelne, analogowe tarcze prędkościomierza i obrotomierza po obu stronach kolorowego wyświetlacza TFT o przekątnej 4,2 cala, który wyświetla liczne informacje z komputera pokładowego. Informacje można szybko i łatwo przełączać za pomocą przycisku wbudowanego w kierownicę. Najistotniejsze dane dotyczące jazdy ukazują się w górnej części ekranu, aby odwrócenie wzroku kierowcy od drogi trwało jak najkrócej. Nowa kierownica o odważnej stylistyce, z poziomym ramieniem nawiązującym do designu deski rozdzielczej, umożliwia regulację odległości i pochylenia. Jest również wyposażona w podpórki pod kciuki oraz grubszy, przeszyty brzeg, gwarantujący wygodny chwyt. Integralne przyciski w kierownicy — w tym czterostopniowy przełącznik kołyskowy — ułatwiają kontrolę systemu multimedialnego z 6 głośnikami oraz obsługę systemu operacyjnego ekranu dotykowego w konsoli centralnej. Stylistyka wnętrza nowej Toyoty Hilux powstała z myślą o kierowcach używających auta do rekreacji, dlatego dźwignia zmiany biegów została skrócona, aby przełączanie biegów przebiegało sprawniej. Co więcej, tryb jazdy, w tym ustawienie napędu na wszystkie koła, można teraz wybrać bez trudu za pomocą sąsiadujących ze sobą, łatwych w obsłudze przełączników.

 


W nowym Hiluxie oferowane są trzy czarne tapicerki do wyboru. W podstawowej wersji wyposażenia zastosowano wytrzymałą, mocną tkaninę, dostosowaną do użytkowników biznesowych. W wersji klasy średniej użyto wysokiej jakości trwałej tkaniny o miękkiej fakturze z myślą o klientach korzystających z samochodu zarówno do celów biznesowych, jak i rekreacyjnych. Samochód w najwyższej wersji wyposażenia, stworzonej na użytek rekreacyjny, fotele mają obicia ze skóry.

Silnik

Nowa Toyota Hilux będzie dostępna u nas z całkiem nowym silnikiem 2.4 D-4D (2GD-FTV). Jednostka z funkcją Stop&Start łączy zdecydowanie lepsze generowanie momentu obrotowego przy niewielkich i średnich prędkościach z najlepszą w tej klasie oszczędnością paliwa. 16-zaworowy 4-cylindrowy silnik DOHC jest wyposażony w turbosprężarkę o zmiennej geometrii łopatek (VTG) z intercoolerem. Jednostka o pojemności 2393 cm3 generuje moc 150 KM (110 kW ) przy 3400 obr./min. i maksymalny moment obrotowy na poziomie 400 Nm w przedziale 1600–2000 obr./min.

Skrzynia biegów

Wersja Hiluxa z napędem na tylna oś współpracuje z 6-biegową manualną skrzynią biegów, natomiast modele z napędem na wszystkie koła są dostępne z 6-biegową manualną lub automatyczną skrzynią biegów do wyboru. Obie skrzynie biegów zostały znacząco udoskonalone, aby zwiększyć ich wytrzymałość, poprawić ich charakterystykę podczas jazdy z niewielką prędkością i zapewnić kierowcom cichsze, płynniejsze zmiany biegów przy wykorzystaniu pełnego potencjału nowego silnika.

Dynamika jazdy i możliwości w terenie

Wszystkie wersje osiągają prędkość maksymalną 170 km/h i przyspieszają od 0 do 100 km/h w ciągu 12,8 s (6A/T) lub 13,2 s (6M/T). Wydajność nowego silnika jest o 9% wyższa niż w poprzednim modelu. Silnik 2.4 D-4D cechuje się średnim zużyciem paliwa na poziomie jedynie 7,1 l/100 km* i emisją CO2 wynoszącą zaledwie 187 g/km*.

Nowa Toyota Hilux jest wyposażona w nowe podwozie z ramą podłużnicową, zapewniającą o 20% większą sztywność skrętną. Zaprojektowano je z myślą o połączeniu lepszego manewrowania, poprawy komfortu jazdy, ograniczenia hałasu i drgań oraz większego bezpieczeństwa w razie kolizji, ze znakomitą wytrzymałością nawet w najbardziej ekstremalnych warunkach.

Mocny, trwały system tylnego zawieszenia z resorem piórowym i podwójnym amortyzatorem poddano szczegółowemu przeglądowi. Pozwoliło to połączyć dostosowane do jazdy terenowej działanie przegubu, jakie powinien zapewniać wytrzymały, mocny samochód z napędem na wszystkie kola, z wygodą jazdy i stabilnością manewrowania cechującą SUV-y. Dzięki nowej ramie zwiększono uciąg przyczepy do 3.2 ton.
Nowa Toyota Hilux znakomicie sprawdza się w każdym terenie. Auto wyposażono w dołączany napęd 4x4 wraz ze skrzynią rozdzielczą umożliwiającą wybór przełożeń szosowych lub terenowych. Tylny mechanizm różnicowy jest mechanizmem o ograniczonym poślizgu (LSD – limited-slip differential).

 

 

Bezpieczeństwo

Nowa Toyota Hilux oferuje nowoczesny pakiet systemów bezpieczeństwa czynnego Toyota Safety Sense. Ich działanie opiera się na współpracy czujników laserowych i kamery umieszczonych w kompaktowym module na górze przedniej szyby. Pakiet obejmuje 4 układy, które w istotny sposób wspierają kierowcę i zmniejszają ryzyko kolizji. Należą do nich układ wczesnego reagowania w razie ryzyka zderzenia (Pre-collision System) z systemem automatycznego hamowania, układ ostrzegania o niezamierzonej zmianie pasa ruchu (Lane Departure Alert), automatyczne światła drogowe (Automatic High Beam) i układ rozpoznawania znaków drogowych (Road Sign Assist).

 

GALERIA ZDJĘĆ 

 

 

MODEL 2020

W tym roku Toyota wprowadza do sprzedaży nową wersje swojego pick-upa. Oprócz dotychczas znanego auta w zmienionej stylistyce i wyposażeniu pojawia się Hilux Invincible. Mierzy on 5325 mm długości (z podwójną kabiną), 1900 mm szerokości i 1815 mm wysokości, czyli jest o 5 mm krótszy i aż o 45 mm szerszy od poprzednika. Nowością w tej wersji auta jest mocniejszy silnik 2.8 o mocy 204 KM i momencie obrotowym 500 Nm, z udoskonaloną 6-biegowa skrzynią automatyczną. Teraz od 0 do 100 km/h Hilux rozpedza się w zaledwie 10,7 s (o 2,1 s szybciej niż silnik 2.4). Zużycie paliwa wynosi średnio od 9,5 l/100 km.

 

New Hilux 2

 

Dla klientów europejskich w ofercie posostaje także sprawdzony, 16-zaworowy, 4-cylindrowy silnik DOHC o pojemności 2393 cm3 generujący moc 150 KM (110 kW) przy 3 400 obr./min i z maksymalnym momentem obrotowym na poziomie 400 Nm w przedziale 1 600–2 000 obr./min.

Co jeszcze uległo zmianie wraz z wprowadzeniem modeli 2020? Całkowicie przeprojektowano przód auta. Hilux otrzymał nowy, trójwymiarowy grill i zmieniony przedni zderzak z nowo zaprojektowanymi, opcjonalnie dostępnymi światłami LED z przodu i z tyłu, nowe czarne, polerowane koła aluminiowe 18" oraz nowy metalizowany kolor nadwozia Oxide Bronze. Zmiany we wnetrzu tonowy wzór tablicy przyrządów i nowy 8-calowy ekran dotykowy na konsoli centralnej, wyposażony w mechaniczne przyciski ułatwiające obsługę podczas prowadzenia. Nowa wersja systemu multimedialnego działa szybciej i zawiera systemy integracji ze smartfonami Apple CarPlay® oraz Android Auto™.

 

Hilux Invincible

Ta wprowadzona w tym roku wersja wyróżnia się innym niż w pozostałych wersjach przednim grillem, który został stylistycznie zintegrowany ze zderzakiem oraz przednią osłoną podwozia. W rogach zderzaka zamontowano światła przeciwmgielne w obudowie o specjalnym, zarezerwowanym dla tej wersji wzorze. Dalsze elementy podkreślające terenowy charakter Hiluxa Invincible to nakładki na błotniki, unikalne klamki, obudowy lusterek i detale na klapie bagażnika oraz polerowane koła aluminiowe z czarnym wykończeniem.

 

Hilux DPL 2020 001

 

We wnętrzu wersja Invincible wyróżnia się wyglądem tablicy przyrządów, akcentami w kolorze czarnym metalizowanym i czarnym chromowanym, a nawet specjalnym wzorem inteligentnego kluczyka. Przednie i tylne drzwi otrzymują podświetlenie clear blue i fotele z perforowanej skóry. Standardowo w tej wersji znajduje się także automatyczna klimatyzacja oraz zestaw nagłośnienia klasy premium marki JBL z 9 głośnikami, który współpracuje z systemem multimedialnym z ekranem dotykowym 8’’, Apple CarPlay® i Android Auto™.

Dodatkowo wersja Invincible wyróżnia się elektryczną roletą przestrzeni ładunkowej, czarną sportową nakładką przestrzeni ładunkowej, specjalną okleiną Invincible, aluminiowymi stopniami bocznymi oraz hakiem holowniczym z 13-stykowym gniazdem elektrycznym.

Wiecej o modelu Hilux Invincible

 

 

 

 

Hilux 8 2

 

 

 

Hiluxy opisane na stronach LandCruiser.pl

Toyota Hilux w służbie GOPR

 

 

 

Galeria

01
0_toyped_1
0_toyped_2
0_toyped_3
0_toyped_4
1_Toyopet SB _toyota_global_1
HINO_Briska_toyota_global_1
HINO_Briska_toyota_global_2